دنیای کلاسیک

ماشین حساب های hp در قدیم حدود 1968 ریزپردازنده نداشتند اما بر اساس منطق TTL ساخته شدند و سطوح مختلف برنامه ریزی داشتند طوری که می توان آن ها را میکرو کامپیوتر نامید. Hp9100B جملات شرطی (if) ساده، شاره ی خطوط جمله و ساب روتین (sub-routine) هایی داشتند. مدل های جدیدتر روز به روز خواص دیگری به آن افزدند از جمله زبان برنامه نویسی BASIC (hp9830A-1971) برخی مدل ها نوار (tape) حافظه و پرینتر های کوچکی داشتند. اما تعداد نمایشگرها بسایر محدود بود (http"//www.hpmuseum.org). در سال 1968 مجله ی علم (science) در یک آگهی hp9100A را یک کامپیوتر شخصی خواند اما این آگهی را خیلی زود برداشتند انگار hp مایل نبود آن ها را کامپیوتر بنامد و روند صادرات و کمک های دولتی را پیچیده کند.

Datapoint2200 که ژ،ژ در ساخت 1970 آن را ساخت به نظر می رسد بهترین نامزد عنوان اولین میکرو کامپیوتر باشد. ریزپردازنده نداشت اما از گروه دستوران برنامه نویسی 4004 استفاده می کرد و منطق TTl سفارشی آن پایه ی اینتل 8008 شد و در عمل چنان بود که انگار واقعا 8008 در آن وجود دارد. چرا که اینتل طرف قرارداد مسئول ساخت cpu برای datapoint بود اما نهایتا CTC از پذیرش 8008 سرباز زد چرا که بیست تراشه ی حمایت لازم داشت.

Modern microcomputers can be very compact

یک سیستم دیگر هم آن اوایل وجود داشت به نام Kenbak-1 که در 1971 تولید شد و مثل datapoint 2002 به جای ریزپردازنده از منطق دقیق TTL استفاده می نمود اما از خیلی نظرها مثل یک میکرو کامپیوتر عمل می کرد.به عنوان یک وسیله ی سرگرمی وارد بازار شد اما موفقیت مالی چندانی نداشت و به فاصله ی کمی پس از ورود به بازار تولید آن متوقف شد.

یک سیستم مهم دیگر Micral-N است که در سال 1973 معرفی شد و از 8008 نیرو می گرفت. این اولین میکروکامپیوتری بود که کاملا آماده به فروش می رسید نه به صورت کیت هایی که سرهم شوند.

همه ی میکروکامپیوترهای اولیه اساسا جعبه هایی بودند که چراغ هایی و سوئیچ هایی در آن وجود داشت کاربر باید می توانست اعداد را در پایه ی دو می خواند و می فهمید و زبان ماشین می دانست تا بتواند برنامه ریزی کند و ان را برای استفاده آماده نگه دارد. Datapoint2002 در این زمینه یک استثناء مطرح بود که یک طرح مدرن بر اساس مانیتور کی برد و درایو دیسک و نوار بود. MITS ALTIR8800 (1975) مشهورترین میکرو کامپیوتر اولیه نوع (جعبه ی سوئیچ ها) بود. این میکرو کامپیوترهای اولیه اکثرا کیت های الکترونیکی بودند جعبه ای پر از قطعات جدا از هم کاربر یا خریدار باید سرهم می کرد. دروه ی بین سال های 1971 تا 1976 را دوره ی نسل اول میکرو کامپیوترها می خوانند که برای طراحی مهندسی و استفاده ی سرگرمی شخصی به کار می رفتند. در 1975 تکنولوژی پردازنده ی SOL-02 طراحی شد که یک برد بود و تمام قطعات کامپیوتر روی آن قرار داشت و مجهز به نرم افزار EPROM بود و این نرم افزار نیاز به چندین رده چرا و سوئیچ که قبلا مورد نیاز بودند را رفع می کرد. MITS ALTAIR که از آن نام بردیم میل به انجام سرگرمی های کامپیوتری را رشد داد و نهایتا منجر به پایه گذاری و رشد بسیاری شرکت های مهم سخت افزار نرم افزار کامپیوترهای شخصی شد مثل Microsoft و Apple. Altair موفقیت تجاری بسیار کوچکی بود اما منشا بروز صنعت بزرگی شد.

در 1977 نسل دوم وارد بازار شدند کامپیوترهای خانگی. این کامپیوترها از انواع قبلی بسیار راحت تر بودند و برای استفاده از آن ها لازم بود علم برق را به صورت علمی و صحیح می شناختند. توان اتصال یک مانیتور یا تلویزیون باعث شد شیوه ی نگارش اعداد و متون تغییر کند. زبان برنامه نویسی BASIC که استفاده از آن راحت تر از زبان خام ماشین بود یک خاصیت استاندارد شد. این خاصیت ها در تمام مینی کامپیوترها که بسیاری سرگرمی طلبان و کامپیوترسازان از آن باخبر و به آن آشنا بودند وجود داشت و معمول بود. در 1979 صفحه گسترده ی VisiCalc (که اول برای Apple IIطراحی شد) اختراع شد که کامپیوتر را از حالت وسیله ی سرگرمی خارج کرد و از آن در تجارت کار کشید. بعد از این که IBM در سال 1981 محصول IBM PC را وارد بازار کرد. اصطلاح کامپیوتر شخصی به معنای میکرو کامپیوترهایی که با معماری IBM PC سازگار بودند پرکاربردتر شد.